Bij zuigelingen zijn er signalen die kunnen wijzen op motorische problemen bv. passiviteit, lage spierspanning, overstrekken, onrust, asymmetrie, moeite met houdingsveranderingen, eenzijdig bewegen...

Ook chronische aandoeningen aan de luchtwegen of veel huilen kunnen een aanwijzing zijn dat er iets aan de hand is. In veel gevallen zullen de huisarts en/of de kinderarts een rol spelen bij het signaleren van dergelijke problemen.

Vaak geldt: hoe eerder het kind behandeld wordt door een psychomotorische kindertherapeut hoe geringer de verstoring van de ontwikkeling van het kind is.

• asymmetrische zuigeling met voorkeursligging
• motorische ontwikkelingsachterstand: baby's die niet omrollen, zitten, kruipen of lopen
• huilbaby's
• billenschuivers
• baby's met orthopedische afwijking bv dropvoet
• baby's met ademhalingsproblemen

Als een baby geboren wordt , verlaat het de veilige beschutting van de baarmoeder en komt in een wereld terecht vol zintuiglijke prikkels . Miljarden zenuwcellen zijn al aanwezig maar werken op dat moment nog niet goed samen. Daarvoor zijn er goede verbindingen nodig tussen de verschillende gebieden in de hersenen. Die ontstaan doordat de zenuwcellen signalen doorgeven aan elkaar . Die  verbindingen worden ook wel zenuwbanen genoemd en rijpen tijdens de eerste 8 levensjaren.
Deze rijping verloopt bij elk kind anders , het ene kind ontwikkelt sneller dan het andere.
Erfelijke aanleg speelt een rol , maar ook voeding en leefomstandigheden . Veel spelen en bewegen zorgen voor goede en snelle verbindingen in de hersenen, die nodig zijn voor het latere leer- en leesproces.

Voor zijn overleving is de baby uitgerust met een aantal primitieve reflexen , die een beperkte levensduur hebben en worden opgenomen in hogere , meer bewuste bewegingspatronen. De psychomotorische kindertherapeut  kijkt na of deze reflexintegratie goed verloopt en grijpt actief in met corrigerende bewegingsstimulaties als de natuurlijke ontwikkelingsspiraal  dreigt te blokkeren.

Door zo de 3 belangrijkste bewegingsassen van de baby te stimuleren (de boven/onder as, de links/rechts as en de voor/achter as )  ontwikkelt de baby een goede motorische “fundering” waarop de volgende motorische ontwikkeling gebouwd kan worden.